czwartek, 23 sierpnia 2012

kocur czy kotka?

Mili moi, przed tygodniem pisałam o tym, że przesłodziłam się szyjąc kopertówki ale teraz to dopiero przesadziałam.... Torebka w tonacji noir z niewinną złotą kokardką to szatan wcielony, belzebub i lucyfer w jednym w porównaniu z tym co dzisiaj chciałam Wam pokazać. Słit słit słitaśne torebusie dla dwóch małych dam wyszły spod mojej maszyny. Pierwsza została uszyta i częściowo zaprojektowana przez blond piękność, która dokładnie wie czego chce. Proszę Państwa - torebka panny Leny...






Kolejną torebkę w podobnej stylistyce uszyłam dla panny Kornelci, która podobno uwielbia kolor blue. Ja też lubię blue. Torebkę dla Kornelki zamówił mój ukochany siostrzeniec Michałek. Mały urwis dokładnie obserwował proces szycia torebki bacznie spoglądając na obracającą się szpulkę nici i rytmicznie wbijającą się igłę. Michałek nie mógł pojąć co robi pierścień w maszynie i kto go tam do jasnej cholerki uwięził, a podsumowując moją pracę powiedział: "może być". No to jest. 





Mrauuuu
A.

środa, 22 sierpnia 2012

Mieszkanie z widokiem na przyszłość

Zmiany, zmiany, zmiany. Mam tylko chwilkę bo Jasiek wkrótce się obudzi więc spieszę z nowościami.  Od czterech dni mieszkamy już w naszym starym nowym mieszkaniu. Hurra. Starym bo budynek, w którym mieszkanie się znajduje ma prawie 60 lat, a nowem, bo wszystko (poza belkami) budowaliśmy od początku. Remont trwał półtorej roku i był to czas wielu radości, zwątpień, zapału i zniechęcenia. Oto kilka zdjęć robionych na gorąco zanim podłogę zalegać zaczęły książki, pudła, meble, rzeczy potrzebne i zwykłe śmieci, tumany kurzu i latające szmaty. Oto nasza krwawica, nasz pot, nasza krew i nasze łzy ;)  

salon z widokiem na drzwi do pokju Jaśka i naszej sypialni

kawałek kuchni z salonem


kuchnia, salon, sypialnia, balkon
sypialnia

salon

belki w salonie

tutaj kiedyś będzie kuchnia (w tle garderoba)

łazienka
 
To co za oknem też jest ważne... 

na północy

na południu

na wschodzie (mój ulubiony)

W łazience brakuje umywalki i lustra, w salonie i kuchni niesie się echo, żadne z naszych pomieszczeń nie jest jeszcze kompletne, ale jesteśmy tutaj szczęśliwi. Jasiek pokonuje kolejne rekordy prędkości, turla się po pustych pokojach, biega od okna do okna i śmieje sie jak szalony. Wczoraj rozłożyłam maszynę i uszyłam sakwę "owocową"- maliny z jeżynami. 





i jeszcze taki patriotyczny BigBag sprzed kilku dni... 





A.

środa, 15 sierpnia 2012

Za dużo kalorii

Chciałam Wam dzisiaj pokazać kolejną małą torebeczkę, którą ostatnio uszyłam. Mała czarna, zgrabna i uniwersalna- all in one.





Dużo tych kopertówek ostatnio się u mnie namnożyło, oj dużo. Lubię szyć torebki wszelkiej maści, ale od maleństw chyba chwilowo odpocznę. Przesłodziłam się i potrzebny jest mi detox. Zbliża się wrzesień, a co za tym idzie- powrót do pracy, a ja oprócz wąsów nie mam żadnej dużej torby. Zastanawiam się jaka jest moja torba idealna, w jakich powinna być kolorach. Lubię torby workowate, luźne, duże, odważne i takiej właśnie szukam, szkicuję, wymyślam, kreślam, próbuję, wyrzucam i wiem, że nic nie wiem. Dlaczego tak łatwo jest robić coś dla kogoś, a dla siebie tak trudno? Czy tylko ja tak mam? Temat pozostawiam narazie otwarty, a tymczasem jeszcze odrobina cukru z małą czarną w roli głównej... 

vintage cutie

Pozdrawiam
Przesłodzona A.




czwartek, 9 sierpnia 2012

Golden Brown

Mój wewnętrzny zegar przestawił się już na szycie. Ostania kładę się spać i wstaję jako pierwsza. Przez cały dzień funkcjonuję normalnie, a wieczorami szyję. Stało się to już tak bardzo naturalne, że nie potrafię wyobrazić sobie jak mogłam bez tego żyć. Dawniej po nieprzespanej nocy dni były poszarpane i rozregulowane, a teraz wszystko stało się płynne- dokładnie tak jak lubię. 

Ostanio uszyłam klejne kopertówki, miały być brązowe, ocieplone złotem. Pierwsza w stylu vintage, a druga klasyczna. Wyszły tak: 







Pozdrawiam 
Uregulowana A.

poniedziałek, 6 sierpnia 2012

Bolek Bolesław dla Karola K.

Przed kilkoma dniami mieliśmy wielką przyjemność gościć na trzecich urodzinach długorzęsego Karola. Karolek jest najsłodszym dzieckiem jakie znam. Uwielbiam w nim absolutnie wszystko, począwszy od sposobu mówienia do sposobu chodzenia. Czasami mam wrażenie, że zamiast ciała i krwi składa się z lukru, miodu, czekolady i karmelu. Sama słodycz! 
Karolek dostał od nas pamiątkowego małpiszona Bolesława, który w drodze ewolucji zgubił gdzieś swój ogon ale o tym ciiiii.... 


Bolek Bolesław 

Bolek ma 50 cm wysokości, wyszytą literkę "K" jak Karol i na plecach cyfrę 3- jak trzy lata :) 

A.